Als je wat meer wil begrijpen van de franse werklust moet je het boek eens lezen van Gaël Brulé : Geography of happiness: a comparative exploration of the case of France.
Jij kijkt met jouw ogen en ziet wat je ziet, meer niet.
Al heel lang buigen mensen zich over de verschillen tussen het ene en het andere land, om te begrijpen waarom en hoe.
In Brussel wordt door de universiteit vaak dagen georganiseerd met lezingen.
Dit doen ze vooral voor het bedrijfsleven om uit te leggen welke verschillen er spelen en hoe er mee om te gaan.
Brulé zelf heeft onderandere onderzocht waarom twee vestigingen van één en het zelfde bedrijf, de een in Nederland, de ander in Frankrijk.
Nederland draait goed, Frankrijk hobbelt maar wat.
Hoe kan dat.
Ik zit over twee weken weer een week in Brussel en hoop weer een seminar bij te wonen.
De Amerikanen hebben een groot deel van Alstom gekocht, en al jaren gaan de geruchten rond dat in Aytré (bij La Rochelle) Alstom aan een zijde draadje hangt, en wellicht is het over een paar jaar echt gedaan.
Iedereen haalt zijn schouders op, niemand die er een stap harder voor loopt.
In plaats van zorgen dat de werkplaats rendabel blijft gooien ze er gewoon weer een stakingkje tegen aan:-)
En als Europa niet snel de regels goed uitvoert dan kun je Airbus over een paar jaar ook op je buik schrijven.
Ik kom uit een tijd dat alles wat chinees was, was bagger, en alles wat uit polen kwam was om te janken.
Wij lieten stalen casco’s van jachten in polen bouwen, en eenmaal in Holland zonken ze van al de gaten die erin zaten.
Tegenwoordig gaan de auto’s van de chinezen prijstechnisch langer mee dan de europeanen, en zijn de polen zo wijs geworden dat veel bedrijven liever daar dan in Frankrijk zitten.
Als de franse werklust dus niet snel veranderd zal straks iedereen een basisinkomen hebben, maar dan verplicht, ook wel chômage genaamd.
Cees.
