Belastingen zijn bilateraal geregeld tussen twee landen. Daar bemoeit de EU zich niet mee. Sociale lasten zijn geregeld door het EU-verdrag. Volgens EU-recht is men slechts sociale premies verschuldigd in één land. En wel het land voor rekening waarvan men is verzekerd voor ziektekosten.
Strawbale schrijft dat hij (en zijn partner) in Frankrijk één (frans?) inkomen hebben. Wanneer zij op grond van dat inkomen een franse basisverzekering hebben, betalen zij dus sociale premies in Frankrijk. Ook over lijfrente-uitkeringen.
Wanneer zij niet op grond van het franse inkomen ziektekosten-verzekerd zouden zijn, bijvoorbeeld omdat zij verdragsgerechtigd zijn, dan nog moet over de lijfrente in Frankrijk CSG/CRDS worden betaald. Na het arrest De Ruyter van het EU Hof van Justitie (februari 2015), heeft de franse regering namelijk snel een reparatiewetje door het parlement gejaagd, waardoor de bestemming van deze sociale premies zodanig werd veranderd dat zij (volgens de franse regering) geen “sociale premies in de zin van het EU-recht” meer zijn.
EU-deskundigen (én sommige franse parlementsleden) bestrijden deze visie, maar zolang geen enkele burger zich waagt aan de jarenlange juridische strijd tot en met het EU Hof van Justitie blijft deze franse reparatiewet gelden. Dus ongeacht op kosten van welk land men basisverzekerd is, over kapitaalsinkomsten, waaronder lijfrente, betaalt men sinds 1 januari 2016 in Frankrijk (opnieuw) de premies CSG/CRDS.
