Jako verwoordt het precies zoals ik erover denk. Het is een kwestie van mentaliteit, die je ook terugziet in de plaatselijke politiek. Niet in mijn eigen gemeente, want daar hebben we maar één partij, maar in een naburig oud-mijnwerkersstadje. De communistische burgemeester is er al enkele decennia oppermachtig en Les Républicains in de gemeenteraad zijn volledig buiten spel gezet. Als ze hun oppositiemond al durven open te doen, krijgen ze een fikse sneer van de burgemeester die zich koning waant.
Zoals Abba zong:
The winner takes it all, the loser has to fall,
It’s simple and it’s plain, why should I complain.
Het FR systeem is “simple and plain”, maar werkt polarisatie in de hand. Het NL systeem dwingt tot samenwerking, met als nadeel “water bij de wijn” en uitonderhandelen: hier neem je wat, daar geef je wat. Het maakt beleid gecompliceerder maar leidt uiteindelijk tot een afgewogen resultaat dat meer recht doet aan wat de meeste kiezers willen.
In NL wordt geregeerd per onderwerp, in Frankrijk per partij. Alleen al daarom hoop ik dat Macron president wordt. Hij verenigt in zijn programma zowel links als rechts. Hopelijk leidt dat tot minder polarisatie.
