Bosbess over het Van Braekelarrest.
Citaat:
“De Verordening verplicht niet tot het toepassen van de gunstiger Belgische regeling maar het Hof gooit het over de boeg van het vrije verkeer van diensten en komt tot de conclusie dat het Belgische ziekenfonds verplicht is een aanvullende vergoeding te geven ter hoogte van het verschil tussen de vergoeding die betrokkene in België voor dezelfde behandeling zou hebben gekregen en de vergoeding die betrokkene op grond van Frans recht zou krijgen.”
Inderdaad, maar dit geldt dus voor de Belgisch-verzekerde die in Belgie woont en een behandeling in Frankrijk ondergaat. Dan wordt de vergoedingshoogte bepalend naar de tarieven van Belgische wetgeving. Een en ander is ook later vastgelegd in de Patientenrichtlijn. Maar dat geldt dus niet voor degene die woonlandzorg gebruikt en ten laste van een ander pensioenland komt.
Over de betekenis van de Patientenrichtlijn, juist ook voor verdragsgerechtigden, heb ik uitgebreid geschreven op vbngb.eu in een column van twee delen.
Merk voorts op dat er naast de CMU complementaire (die inderdaad alleen voor lage inkomens geldt) ook nog een ACS regeling is die voor iets hogere inkomens geldt. Zie de bovengenoemde link ameli.fr waar je ook een rekenhulp kunt invullen (ik kwam daarbij tot recht op ACS bij een pensioeninkomen voor een alleenstaande van 11000 Euro, maar niet meer bij 12000 Euro- in 2017). De regeling biedt vooral korting op premie van een mutuelle.