Dat sommige heren, die nu merkwaardig genoeg niets meer van zich laten horen, in dit onderwerp deden alsof ik een hopeloos geval was, te dom om te willen of kunnen begrijpen wat zij in hun wijsheid voor de onaantastbare waarheid lieten doorgaan, glijdt me langs m’n koude kleren af. Dat er zelfs geen sorry van af kan verbaast me niet echt.
Wat ik erg vind is dat op basis van dit soort indianenverhalen, in strijd met ieder gezond boerenverstand strak en stijf volgehouden en door makke schapen nageblaat, François Hollande vanaf de allereerste dag vijf jaar lang tot de grond toe is afgebrand. Tot hij zijn viool aan de wilgen heeft gehangen.
Ik zag een foto van een voluit lachende Barack Obama met z’n surfboard in zee. Ik hoop dat ook François Hollande binnenkort volop van zijn vrijheid kan genieten.
Welterusten heren.
