Het zal je wellicht genoegen doen te vernemen dat een groot deel van de MidiLibre van gisteren (editie abonné’s) was gewijd aan “goeroe” Macron. Een bijna paginavullend artikel over zijn bijeenkomst in een sporthal in Lyon, waar 8000 mensen binnen waren en nog eens een paar duizend hem op grote schermen buiten volgden. Van heinde en ver waren ze met busladingen toegestroomd. Maar ook het redactionele commentaar was aan hem gewijd, evenals de wekelijkse column van de weekendcolumnist. De hosanna’s zijn niet van de lucht over de man “die het hart links en het hoofd rechts heeft”, die met name de jeugd aanspreekt als alternatief voor een proteststem (in plaats van voor LePen) en die zelf overtuigd lijkt dat hij de volgende bewoner van het Elysée zal zijn.
Enkele uitspraken die de journalist heeft genoteerd uit de monden van Macron’s aanhangers:
“Il ose. Il faut oser!”
“Il me redonne l’envie.”
“Je le trouve profond! Sincère! Même s’il s’est professionnalisé. Il est intelligent.”
En enkele jongeren uit een achterstandswijk van Montpellier:
“C’est le seul candidat qui prend en compte les quartiers!”
“Lui parle de la France de la diversité, de la richesse des jeunes de quartier.”
“Macron me fait penser à Kennedy!”
“Yes we can!”
