Inderdaad Hari, ik heb kritiek op alles wat niet deugt (in mijn ogen), maar ik gooi niet het kind met het badwater weg. Ik oefen kritiek uit op zelfverrijkers en onbekwamen, maar ik wil daarvoor in de plaats zeker geen mensen hebben die kinderen van vluchtelingen niet op scholen willen toelaten. Dat vind ik namelijk niet alleen onmenselijk, maar bovendien oliedom. Want zulke discriminatoire maatregelen keren zich op de duur tegen onszelf. Zulke figuren zijn dus onbekwaam om te regeren. En dit is maar een van de stupiditeiten die ze uitkramen.
Ik heb genoeg kritiek op de EU, maar het laatste wat ik wil is dat we eruit stappen. Want daarmee misken je wat er sinds het ontstaan van de EU allemaal is bereikt. En ontken je het gemiddelde welvaartsniveau waarop wij leven. Ik blijf wel aanschoppen tegen misstanden als uitvloeisel van de EU: egotrippende zelfverrijkers, de maandelijkse, miljoenen kostende heen- en weerverhuizing tussen Brussel en Straatsburg, de krankzinnig geregelde nederlandse verdragsplicht, het veel te vroeg toelaten van oosteuropese landen enzovoort enzovoort. Maar ik zie ook de zegeningen van de EU en daar ben ik blij mee. Eén munt, open grenzen, vrij personen-, goederen- en kapitaalverkeer. In plaats van onderlinge oorlogen kennen we al 70 jaar vrede, hebben we genoeg te eten en een dak boven onze hoofden. Hoeveel miljoenen mensen kunnen dat niet eens zeggen?
Ik weet dat de onvrede groot is, maar die wordt opgeklopt in de sociale media en in de pers. Alleen maar kankeren. Alleen maar afkraken en neerhalen. Blij zijn met wat we hebben, vooral vergeleken met onze ouders en grootouders, maar ook met de rest van de wereld, dat is er niet bij.
Net als Cees heb ik mijn hoop gevestigd op Macron. Geen uitsluiting van mensen, geen ordinair geschreeuw, maar slimme, noodzakelijke maatregelen die niet discrimineren, die niet de luiken sluiten tegen de rest van de boze wereld.
Wat niet deugt veranderen, wat wel deugt weten te waarderen. Dat is wijsheid.
