De verkiezingen zijn niet meer zo voorspelbaar.
Het probleem is dat het niet meer gaat over links of rechts, de bastions van het heden, maar over wie de media beheerst. De populisten hebben zich groot gemaakt zonder heldere ideeën over de toekomst van het land of een antwoord op de grote problemen.
En die media is ook al niet meer traditioneel, de tv en de staatsomroepen hebben minder en minder in de melk te brokkelen, maar Twitter, en de sociale media in het algemeen bepalen en varen en sturen de emoties van de dag.
Nieuws is dat wat het eerste gebracht word, en niet of het daadwerkelijk is gebeurd. En dat beïnvloed het denken van het publiek, ‘ ja maar het stond op Facebook’ en dat zal ook in het stemhokje een rol gaan spelen. Niet iedereen is in staat te filteren, en daardoor mede te beslissen over wat echt goed is voor het land en het algemeen.
Met hele waarheden, met feiten en onderzoek kan je niet meer overtuigen.
Fake nieuws, grote schreeuwers die anderen doen wijken bepalen de toon, de richting van het electoraat. Dat is de huidige situatie van het gebruik van nieuwe media.
En dat zal in het boerenland van Frankrijk iets minder zijn, omdat de traditie sterk is geworteld en met de paplepel is ingegeven, maar ook hier kijkt de jeugd op zijn mobieltje. Dus hebben de traditionele partijen hier minder kans. En de ‘looks’ zijn ook een media gegeven, zie het er ‘cool’ uit zoals Macron, dan heb je ook een streep voor. Het is al eerder gezegd; de jongeren bepalen de toekomst.
En die schreeuwers en hun na-apers moeten tegenwoord krijgen, via het debat in het publieke domein en juist ook op de sociale media. Maar een grote groep kiezers is juist beleefd en ‘aardig’ opgegroeid en bemoeit zich niet met de schreeuwers. Links is daar een goed voorbeeld van. Aardig. Dat harde debat met onwaarheden en onjuiste gegevens, dat hebben ze niet zo geleerd, en daarvan profiteren de populisten, waardoor het net lijkt alsof iedereen er zo over denkt.
De beslissing om voor een partij of kandidaat te stemmen heeft dus te maken met de beïnvloeding door de nieuwe en de traditionele media.
Met humor kan je ook ver komen, in de communicatie, gruwelijke discriminerende teksten verhuld in een strip cartoon worden door veel minder mensen als afschuwelijk ervaren. Het ‘filter’ werkt steeds minder, zo ook het filter om populisten van een tegenwoord te voorzien.
En een populist is niet erg in de politiek, maar een populist die een ander wereldbeeld in zijn hoofd heeft dan hij laat zien, of waar het electoraat in geloofd, is gevaarlijk.
Dat maakt de verkiezingen minder voorspelbaar, minder transparant dan voorheen, en dat is niet altijd positief, want besturen vraagt vooruitdenken en denken aan het algemeen belang. En inderdaad, ook luisteren naar de noden en grieven van de bevolking, zoals oplossingen bieden voor migratie problematiek. Maar oplossingen maken is iets anders dan hard roepen.
