Ik ben de laatste keer twaalf jaar geleden in nederland geweest voor oud-en-nieuw, en dit jaar vanwege de ongelukkige dagen van de feestdagen (geen vakantie) hebben we het weer gezellig bij de hollandse familie gevierd.
Alles heeft zijn charme, maar het meest erge van de jaarwisseling was altijd het slechte eten (snacks, oliebollen en appelflappen, weg gespoeld met veel drank)
Daar komt langzaam verandering in, steeds meer mensen kiezen voor de franse variant van een avond tafelen met vrienden en daarna vuurwerk, zo hebben wij dus ook deze dagen beleefd.
En vuurwerk, ach, als je er tegen bent is vuurwerk nooit leuk, maar ‘t is nou eenmaal een traditie, en dat moet je niet verbieden maar langzaam dood laten bloeden.
In het dorpje van mijn neef wordt nauwelijks nog oliebollen gebakken, wordt het vuur op straat om 24 uur aangestoken en staan er drie mensen omheen, en in tien minuten is de enkeling die nog vuurwerk opsteekt door zijn voorraad heen.
Wel waren de gelovigen al vanaf 9 uur bezig met een stuk of twaalf melkbussen carbid, maar ja, voor hen geen feest dit jaar, ‘t was immers zondag.
Frankrijk kent ook van die rare dagen, wat te denken van 1 mei in de charente maritime waar het een sport is spullen uit een tuin te jatten en die op de decheterie te gooien, en zo zijn er nog wel een paar te noemen.
Je moet niet vergeten dat de basis van dit soort tradities een veel dieper spoor hebben.
Nederlanders in het algemeen zijn in de week heel hard en serieus aan het werk, maar in het weekend barsten ze los in feestgeweld.
Fransen daarentegen kunnen er elke dag wel een pleziertje van maken.
Ieder land heeft zijn plusjes en minnetjes, om daar nu een paspoort voor in te leveren vindt ik erg ver gaan.
Cees.
