Bonjour,
Nog een paar kleine opmerkingen aangaande het bovenstaande:
de grond had eerst aan hem moeten worden aangeboden en dat was niet gebeurd.
Dat kan optreden als het om een mondelinge- of onderhandse pachtovereenkomst gaat. Die staat nergens officieel geregistreerd en de notaris kan dus niet van het bestaan weten. Dergelijke mondelinge of onderhandse overeenkomsten moeten verplicht door de verkoper worden gemeld. Gebeurt dat niet dan kan de koper dus worden verrast doordat na de koop plotseling iemand zich als pachter komt melden. Dit is een rechtsgeldige reden voor de koper om de koopovereenkomst te ontbinden en schadevergoeding te eisen. Zie dit nuttige document dat ook nog een heleboel andere valkuilen beschrijft.
De pachter kan opzeggen, de verpachter nooit, ook niet aan het einde van de negen jaren pachtduur.
Dat is niet helemaal correct, de wet biedt een beperkt aantal mogelijkheden om de pachtovereenkomst na elke negen jaar niet te verlengen. Bijvoorbeeld, als de eigenaar of zijn partner of hun kinderen de verpachte gronden zélf in exploitatie wil nemen. In dit uitgebreide document staan die gronden in detail beschreven. Maar ik ben het eens met iedereen die waarschuwt dat in de praktijk de negenjarige pachtovereenkomst eigenlijk neerkomt op “levenslang”.
Ik heb zelf indertijd een oude bouwval gekocht met heel veel grond en wijngaard eromheen, en die laatste toen heel bewust op een negenjarig pachtcontract aan een plaatselijke agriculteur in exploitatie gegeven. Ik hoefde er niet rijk van te worden, het arrangement was meer bedoeld om mijn privacy te garanderen, een soort anti-buren-verzekering zeg maar. Inmiddels blijkt deze investering beter te renderen dan geld op de bank tegen bijna-nul rente, dus ik ben blij met de pachtovereenkomst. Zo zie je maar hoe het lot ook gunstig kan uitpakken. Hoe dat gaat lopen bij verkoop weet ik niet, in principe heb ik niet het voornemen hier ooit nog weg te gaan. Dus dat is hoogstens een uitdaging voor de erfgenamen 🙂
Salutations, Jos
