Peter, je kent me, ik ben moeilijk te besturen.
Ik ben een soort projectiel waar menig bestuurder nachtmeries van krijgt, en daar ben ik eerlijk gezegd best een beetje trots op.
Ik wil geen safaritent, yourte, of roulotte, wat ik ga doen bestaat nog niet in’t franseland.
Natuurlijk kan ik een kofiezetter in de cabane plaatsen, en zelfs een koelkastje en een micronde, (absoluut géén tv) maar dan ben ik nog niet van m’n probleem af ; hoe maak ik de mensen duidelijk dat er niet gedineerd wordt met zelfgekochte dingen uit de supermarkt in het bed.
Voorheen hadden we het nooit, we hebben jaren gedraaid zonder dat ons dit opviel, het is pas sinds een paar jaar zo.
We hebben altijd een duidelijke stelregel gehad, géén telefiesie in de kamers, en ook niet in de gezamelijke eetkamer.
Er is wifi dus men kan voor de noodzakelijke dingen surfen, maar het is me zelfs een keer overkomen dat ik gasten hasd die elke avond op hun kamer zaten en niet op het terras, ik heb toen de stekker eruit getrokken 😉
Op het terras en bij het zwembad zijn mobieltjes verboden als alleen voor het maken van foto’s.
Onze vaste stelregel is altijd geweest ; je gaat naar een Chambres d’Hôtes omdat je daar vrienden wordt met de gastheren en de andere gasten.
Dan ga je niet naar een kassie zitten gluren op je eigen kamer.
We hebben altijd iedereen betrokken bij alles en iedereen, daar zijn taloze vriendschappen uit ontstaan, en wij hebben de kracht van ons etablisement altijd geput uit onze eindeloze fantasie de mensen te vermaken.
Ik zoek nu een millieuvriendelijke oplossing hoe bepaalde mensen duidelijk te maken dat we niet accepteren dat mensen in hun « hut » gaan zitten dineren.
Moet ik dan de prijs opschroeven zodat deze groep niet meer komt ?
Ik ben daar eerlijk gezegd tegen, dan maak je het tevens moeilijk voor anderen die niet zo zijn.
Wij zijn gespecialiseerd in de man-man gast, en we hebben ze van net volwassen genoeg om zonder papa en mama op vakantie te gaan, tot aan die nog net voor het te laat is naar onze CdH komen.
Sommigen bulken van het geld en komen in een ferrari, anderen zijn net verliefd op elkaar geworden in een oude datsun.
Juist die combinatie is zo uniek dat meer dan de helft van onze gasten jaarlijks terug komt.
Zeg nou eerlijk, wat is er nou leuker dan op je terras een ouwe rijke stinkerd zijn best te zien doen een jong blaadje van 20 te proberen te versieren 😉
Veel mensen (H/H – F/F én H/F) komen bij ons omdat we geen barriere hebben tussen wie dan ook, en zeker omdat ik mijn hart op het puntje van de tong heb.
Ouderen die gewoon komen om een week lang te kletsen, jongeren die hun verdriet en angsten voor de buitenkachel op de vloer gooien.
Twee gepensioneerde gasten klopten aan om 21h ik had een kamer vrij en vond het onverantwoord ze te laten gaan.
De stress joeg door me heen, hoogseizoen, naakte jongens in de tuin, hoe gaat dat aflopen.
Ik heb zelden zo’n fantastische avond gehad van wederzijds respect, en openheid.
Monsieur en Madame komen nadien elk jaar terug, voor drie dagen, ze hadden geen weet van « ons » en ze vinden het zo fantastisch.
Ik wil deze mensen niet kwijt door een prijskaartje van 100 euro op de deur te hangen.
Cees.
