Rata, bedankt voor de update van 2011, bespaart me een hoop ! En ook voor het antwoord mbt de kalibrering aan Christian. Voegsel van 1-2 mm is mij te fijn en het matched niet met het oorspronkelijke voegwerk in verreweg de meeste gevallen. Het lijkt meer op de klant en klare voegspecie van Weber, leuk voor mooi fijn voegwerk, maar niet voor een traditionele voeg. Vooral als je alleen een muur gedeeltelijk wil renoveren kom je bijna altijd uit op een lekker grove voeg.
N.B. de nabewerking is bepalend voor het uiterlijk van de voeg. Van oudsher kende men 3 methodes: borstelen, sponzen en frapperen. Nadat het voegwerk enigszins is uitgehard ( niet te vroeg, anders smetten de stenen) kan men gaan borstelen. De professionele voeger doet dit vaak met een staalborstel. Nadeel hiervan is dat men vaak de borstelsporen blijft zien. Sponzen luister nauwer, als de voeg te droog geworden is kan het niet meer en indien te nat dan wordt het een smeerboel die alleen met heel veel schoonmaak te herstellen is. Frapperen komt bijna nooit meer voor. dat is het slaan van een bijna uitgeharde voeg met een bos bremtakken. Je krijgt een mooie voeg, maar pas op voor de teken in de bremplant ( de tekenstruik bij uitstek!)
De 4e methode van nabewerking, het grateren of krabben heeft mijn voorkeur. Eigenlijk is het een kunstmatige veroudering van het voegwerk. Met een krabber of voegspijker/kattetong/pannenstrijker krab je de bovenste 2 tot 3 mm van het voegwerk binnen 24 uur na het voegen af. Dan komen alle kleuren uit de receptuur naar voren en komt bij de juiste receptuur het uiterlijk van het voegwerk vaak heel dicht in de buurt van het voegwerk dat 150 jaar geleden al is opgebracht. Grateren is ook de enige manier waardoor de zg “hand van de Voeger”wordt gemaskeerd. Indien je 4 voegers op een muur loslaat krijg je bijna altijd vier verschillende soorten voegwerk, vooral in diepte. Bij mijn cursussen gaf ik altijd opdracht tot het zetten van een (over-) volle voeg. Dan nog krijg je verschillende signaturen van de voegers. Door te grateren krijgt de muur een eenduidig uiterlijk en verdwijnt de “hand van de Voeger”
@Rata Een gevoegde muur hoeft helemaal niet vlak te zijn, maar voor voegwerk in een omgeving met strenge winters is het raadzaam om zodanig te voegen dat regenwater of sneeuw nergens in de muur kan blijven “hangen”. Dat kan leiden tot zware vorstschade in de muur. voor mij een reden om in de Morvan altijd te kiezen voor een volle voeg en nooit voor een diepe. Die diepe voeg is historisch gezien aldaar nooit toegepast, jammer dat het tegenwoordig wel vaak gebeurt.
