Reageer op: Fermer les yeux

[Noë]

Ik schreef het al eerder: hoewel ik dit onderwerp startte, ben ik op dit moment zoveel met alledaagse zaken bezig, dat ik weinig aan overpeinzingen wat de dood betreft, toekom. Maar toch vind ik dit onderwerp belangrijk, niet alleen voor onszelf maar ook voor hoogbejaarde Nederlanders in Frankrijk die er toch graag over van gedachten willen wisselen en minder overzicht hebben op de huidige situatie hier, alhoewel ze de Franse media goed volgen. Als je bijvoorbeeld visueel gehandicapt bent, kun je weinig opzoeken op internet. Deze groep, de troisième age, die hier al tientallen jaren woont, kan er goed met kinderen in Nederland over praten, maar die kennen de Franse situatie niet. Dus de ouderen praten erover met hun Nederlandse vrienden, hier. Dan help je hen zaken uit te zoeken en dan merk je dat je puur theoretisch bezig bent en de praktijk niet kent.
Wij wonen nu bijna 13 jaar in Frankrijk. Kort nadat wij ons hier definitief vestigden begon er een ziekteproces bij mijn man, die zijn weerga niet kent. Zes verschillende kankers mocht hij overleven met geweldig deskundige, warme en kostbare zorg. Protontherapie in Parijs, een winter lang en ieder weekend werd hij thuisgebracht in de Tarn, met taxi’s, begeleide vluchten om weer lekker zijn glas wijn te kunnen drinken bij zijn eigen haard met zijn honden. Protontherapie, in Nederland nog nauwelijks uitgevoerd. Opnames en operaties in Toulouse en Albi. Wonderen werden verricht! Onze huisarts staat iedere keer te glimmen als hij mijn man (nu 71) ziet, nog zo gezond en zo genietend van het leven. En we zijn de medische zorg in Frankrijk dan ook zeer dankbaar. Wij plukken iedere dag, ons heel bewust van een groot geluk. Maar er waren momenten, dat we niet wisten of er een volgend jaar zou zijn. Dus daarom hebben we over en weer afspraken gemaakt over zinloos lijden. Tja, en dan weet je ondanks alle vergaarde informatie niet goed, wat je eigenlijk moet voorbereiden. En eigenlijk wil je dat nog niet, maar voor je uitschuiven is ook niet verstandig.
Ik vind hetgeen nu al op dit forum is ingebracht, zeer leerzaam!
Ik wil ook wel meedoen met die weddenschap! Ik ga ervoor, dat er in Frankrijk op korte termijn een goede invulling komt van de wetgeving wat de zachte dood betreft en dat de artsen die zo fanatiek voor ons welzijn vochten ons dan ook niet laten vallen. Laat de kurken maar knallen! Desondanks blijf ik me oriënteren op andere mogelijkheden, altijd op zoek naar zekerheid (en als fulltime mantelzorger te druk voor nog een boek of zo, Peter). Wel beloofde ik Dignitas, waarvan wij overigens nog geen lid zijn, de brochure in het Nederlands te vertalen, misschien eens nuttig voor onze kinderen in Nederland, want mijn man en ik beloofden elkaar immers ook iets ….