Dag allemaal,
Met heel veel interesse en soms ontzetting lees ik de bijdragen aan dit onderwerp.
Om te beginnen, heel goed, dat dit langs komt. Men kan niet goed genoeg geïnformeerd zijn over dit onderwerp. Uitbundig dank dus aan de starter van deze draad.
Heel veel leken en een enkele arts hebben zich inmiddels uitgelaten over euthanasie.
Ik heb kortelings van zeer nabij in Nederland een situatie meegemaakt, waarbij euthanasie is toegepast. Het betrof mijn zuster die leed aan ALS.
Een ziekte, die je zelfs je ergste vijand niet toewenst.
Al in een heel vroeg stadium had zij aangegeven, niet onnodig te willen lijden.
En zo is geschied. Toen zijn aangaf, dat ze echt niet meer verder kon, is er door de behandeld arts, de tweede arts, de thuiszorg en de haar omringende familie op een indrukwekkende en respect afdwingende manier gereageerd en geacteerd.
En ik kan u uit de eerste hand aangeven, dat de situatie waarin zij verkeerde, niets meer van doen had met een menswaardig lijden of sterven. De smart maar ook het respect, dat ik voor haar had, toen, en nu ook nog maanden na haar sterven, zijn zo intens, dat ik mag hopen, dat ook in Frankrijk de wetgeving eens zo zal zijn als in Nederland.
Wat een prachtig land is het dan toch,Nederland, in dat opzicht.
Nogmaals, ik respecteer ten volle wat u allen hier ter berde heeft gebracht. Maar laat de wens van de mens zelf uw leidraad zijn of worden. Want alleen die kan en mag, uiteraard binnen regels voor de hem/haar omringenden, beslissen over zijn/haar eigen lot. Inclusief het sterven.
Amen.
