Nederlandse gemeenten kennen ook het internationale geboortebewijs. Daar staat naast het Nederlands dun gedrukt Frans Duits en Engels op. Dat wordt ook door de CPAM aanvaard. En als er staat dat je een acte de naissance moet inleveren dan is dat uiteraard een origineel en is een kopie niet acceptabel.
Het belangrijkste is om meteen de aanvraag in the dienen bij de Relations Internationales in je departement en niet bij het CPAM kantoortje in het volgende dorp of stadje. Want die kennen de internationale regels niet en moeten het dan allemaal weer doorsturen naar de Relations Internationales en zo onstaat er gemakkelijk vertraging en verwarring.
Deze centrale CPAM kantoren – waar de relations Internationales zitten – hebben ook een interne mediateur/concilliateur. Als je binnen twee maanden geen bevredigend antwoord hebt gekregen of je zaak is nog niet tot je tevredenheid afgehandeld kun je die inschakelen. Een voorbeeldbrief staat op de site van de CPAM. En dan is het zo rond.
Normaal gesproken duurt de hele procedure – als je alle correcte documenten hebt aangeleverd – ongeveer één maand afhankelijk van het kantoor/departement.
Maar in uitzonderingsgevallen kan er ook wat sneller geregeld worden.
Ik heb het vorig jaar geregeld voor een vriend uit Nederland die longontsteking had opgelopen en waarbij beslist moest worden of hij zich in Frankrijk in het ziekenhuis ging laten behandelen of dat hij terug moest naar NL. Wij hebben de zaak uitgelegd aan de cheffin van de Relations Internationales en hij had zijn “attestation” binnen een week in huis.
Het zijn mensen van goede wil maar je moet ze wel precies geven wat ze nodig hebben anders kom je op de stapel dossiers in afwachting van de juiste documenten.
En daarin is de CPAM niet uniek – dat geldt voor alle overheidsdiensten.
En je hoeft er ook niet per sé zelf naar toe – schriftelijk en aangetekend met ontvangstbewijs. Werkt prima.
