Aangemaakte reacties
-
Berichten
-
[quote quote=158031]er kan sprake zijn van vertekening op de foto (groothoeklens).[/quote]
Geen groothoek, 5.8-34.8mm
[quote quote=158032]Hetzelfde vermoeden als Wilm:
Is erachter te komen hoe lang dit al zo is? Als het al honderd jaar zo is dan is het gebouw zo tot ruste gekomen, opnieuw voegen zou voldoende zijn.
[/quote]Dat zou geruststellend zijn! Ik ga proberen oude foto’s te krijgen. Als de scheuren daar ook al zo op staan dan kan het wellicht weinig kwaad. Het interieur is 30 jaar oud, daar is geen barstje te zien.
Mijn vermoeden is dat het ligt aan de aangebouwde schoorsteen. Dit is een oud-industrieel gebouw, eerste helft 19e eeuw, waar later een schoorsteen is aangezet. Je kan op de foto boven de ijzeren banden zien waarmee die is verankerd aan de gevel. Als de schoorsteen niet goed is gefundeerd kan de kop van het gebouw wel verzakken als zichtbaar.
Het hele gebouw heeft metselwerk met het euvel “coups de sabre”, de stenen overlappen niet overal even mooi, en er zijn plekken waar een aantal verticale voegen boven elkaar liggen. Deze wijsheid heb ik niet van mezelf maar van restaurationregardsreflexions.wordpress.com.
Er zijn ook wat plekken als deze, waar een stuk metselwerk is “ingezet”, lijkt het:
Ook hier is in het interieur niks lelijks zichtbaar.
[quote quote=158034]op de bovenste foto is de vloer langs de blinde gevel donkerder. Dit komt omdat hij natter is, hetgeen te maken kan hebben met verzakking.
[/quote]Kan! Dit gebouw ligt vlakbij een rivier, er is dus wel vocht, hoewel deze kelder absoluut niet vochtig ruikt o.i.d. Er heeft een half jaar terug wel flink water gestaan.
Dank!
JS
Er is nog een indicatie die erop duidt (of laat ik wat voorzichtiger zijn: kan duiden) dat de blinde muur meer verzakt is dan de andere; op de bovenste foto is de vloer langs de blinde gevel donkerder. Dit komt omdat hij natter is, hetgeen te maken kan hebben met verzakking.
Hetzelfde vermoeden als Wilm:
De gevels (rechts op foto 3, links op foto 4) zijn meer verzakt dan de muren met de ramen.
Is erachter te komen hoe lang dit al zo is? Als het al honderd jaar zo is dan is het gebouw zo tot ruste gekomen, opnieuw voegen zou voldoende zijn.
Overigens deel ik het vermoeden van Wilm over groothoeklens-vertekeningen niet; verticale lijnen van de muren rechts en links zijn nagenoeg recht weergegeven.In feite is het niet goed mogelijk om, aan de hand van enkel een paar foto’s, te zeggen wat er aan de hand is.
Het scheurpatroon geeft wel een indicatie: het verzakken van de blinde gevel, althans meer dan de andere gevels.
De bogen boven de raam/deuropeningen geven dezelfde indicatie, maar hier een voorbehoud: er kan sprake zijn van vertekening op de foto (groothoeklens).Ik zou me als koper ook concentreren op de kwaliteit van de mortel. Vermoedelijk weinig samenhang.
Wilm
Chantal, kijk eens even op de site van de FANF http://www.fanf.fr
De vice-voorzitter zit in de werkgroep zorg en heeft diverse ingangen bij Nederlandse ministeries. Voor hem zal dit zeker een interessant item zijn. Leg hèm jullie situatie voor.Slecht idee. Weliswaar mogen makelaars ook compromissen de vente schrijven, maar in mijn ervaring zijn die over het algemeen slechter dan een compromis de vente door de notaris opgesteld (slordiger, incompleet en vooral bedoeld om de belangen van de makelaar te beschermen). Dus gewoon voorstellen aan de makelaar dat de notaris het contract opstelt en dat de aanbetaling op de derdegeld-rekening van de notaris wordt gestort. Hoe meer een makelaar daartegen protesteert, hoe groter je argwaan zou moeten zijn.
Vergeet niet dat je als koper het recht hebt om de redacteur van het compromis de vente aan te wijzen (al claimen veel makelaar dat zij automatisch dat recht hebben als ze door een verkoper zijn ingeschakeld: dat is pertinent NIET waar!).
Voor meer info zie: http://www.compromisdevente.infoWim
Geweldige info heren; Dank jullie wel!!
Wij hebben er voor gekozen om dus een SCI op te zetten voor de koop van het pand.
Wij verwachten komende week het Compromis de Vente te ontvangen van de makelaar.
Het CdV is dan ook door de makelaar opgezet, en zal NA onze handtekening worden overgedragen aan de notaris. De notaris gaat vervolgens onze SCI opzetten en de zaken verder regelen.De makelaar wil dat wij de 10% van het aankoopbedrag overmaken naar een rekening die hij beheerd. Dit is ons sterk afgeraden omdat dit normaal gesproken naar de notaris wordt overgemaakt. Wij vinden het zelf ook geen fijn idee dat het geld niet bij een neutrale partij wordt geparkeerd. Raden jullie dit ook af?
Voordat wij het Compromis de Vente zullen tekenen willen wij het onherroepelijk door een expert laten checken. Is er iemand die dit voor ons wil doen?
En wat zijn daarvan de kosten?Wij horen het graag van jullie!
Bij voorbaat ontzettend bedankt,Tijm
Bedankt! Ik ga hier weer even mee aan de slag.
Er staat inderdaad O’s en nullen in maar ik heb meegekeken en gezien dat ze alle combinaties geprobeerd hebben.[quote quote=158023]
2. Het omrekenen van klasse E naar ‘warmtebehoefte op een koude dag’ is niet de goede methode. Een professioneel uitgevoerde berekening van de benodigde warmte volgens EN 12831, zoals hier beschreven, is dringend aan te raden.
[/quote]Geweldig! Dank! Hoe kòn ik uw website over het hoofd zien! Ik ga fijn rekenen.
JS
Beste JSwaal,
Dat is wél een project!
Ik wil niet op alle vragen ingaan, alleen een paar opmerkingen met betrekking tot het verwarmingssysteem maken.
1. Een verwarmingshok (warmtepomp of CV-ketel) buiten het huis, en hoger gelegen dan het normale hoogwater, is een goed idee. Maar de warmwaterleidingen naar het huis moeten ruim gedimensioneerd en goed geïsoleerd zijn.
2. Het omrekenen van klasse E naar ‘warmtebehoefte op een koude dag’ is niet de goede methode. Een professioneel uitgevoerde berekening van de benodigde warmte volgens EN 12831, zoals hier beschreven, is dringend aan te raden.
3. Radiatoren vragen een hogere watertemperatuur dan vloerverwarming. En omdat het rendement van warmtepompen hoger wordt naarmate het te overbruggen temperatuurverschil kleiner wordt, is de combinatie warmtepomp+vloerverwarming beter. Maar ik begrijp dat u de vloeren beter niet aan wilt raken.
4. Dan is een houtkachel die op de bestaande radiatoren werkt misschien een attractieve oplossing. Dus een hout-CV. Ik houd niet van heteluchtverwarmingen (roosters in het plafond die warme lucht naar andere vertrekken moeten brengen): Tocht, geluidsoverdracht, haast niet te regelen, en vooral stoftransport.Bonjour Lberghoef,
[quote quote=158014]Toen de dame bij de prefecture de auto in het systeem wilde voeren haperde het bij het type variant nummer. Dit werd niet door het systeem herkend.[/quote]
Indien het gaat om het type/variant veld D.2 op de Carte Grise is het van belang te weten dat dit niet verplicht lijkt te moeten worden ingevuld. Zie de beschrijvingen hier. De tekst stelt letterlijk “Champ D.2 — Type, variante (si disponible), version (si disponible)“.
Ik heb al té veel rare dingen met fonctionnaires bij de Préfecture meegemaakt om hier nog vreemd van op te kijken. Mijn advies, ga met de afdruk uit bovenstaande link naar de préfecture en leg dit uit. Mocht dit niet helpen (en dat is heel waarschijnlijk want dan moet een fonctionnaire zijn ongelijk toegeven en dat gebeurt nooit) ga dan gewoon naar een andere préfecture. Sinds de invoering van het nieuwe kentekensysteem (SIV) hoeft u niet meer noodzakelijkerwijs naar de Préfecture van uw woon-departement. Succes!
Salutations, Jos
Rare zaak. Zou ’t aan de betreffende préfecture liggen ?
Er is ’n instantie die zich buigt over administratieve beknellende kwesties in ’t Europese, “Solvic” of zoiets. Ik ga ernaar zoeken.
Peter.
*** Correctie : Solvic moet zijn Solvit, http://ec.europa.eu/solvit/index_fr.htm
P.S. Misschien te voor de hand liggend, maar toch :
staan er O’s (Ooo’s) of 0’s (nullen) in ’t typenummer ? Dan leidt ’n typfout natuurlijk tot verwarring.Dicht me niet te veel toe, Chantal en Mimi. Zoek geen ondertonen en ik heb me – geloof ik – niet uitgelaten over de cultuur in F die ik al dan niet ’n warm hart toedraag.
Chantal moet aan ’t werk. En ja, houd ons op de hoogte van de afloop.
Peter.
Nee, hoor, Petrus, ik vond het juist goed dat je Chantal de hint gaf zich te vervoegen bij een deskundige. Want ze komt hier wel stevig binnen met een nog steviger item waarmee wij haar niet echt verder kunnen helpen, terwijl dat wel de insteek is van dit best unieke forum. Dat ze die deskundige vindt is mijn grote wens.
Ikzelf heb minder prettige ervaringen met deskundigen in Nederland die zelfs tegen betaling verwijzen naar deze site of adviezen geven die nergens op slaan. Ik was meelezer van de eerste uitgave van het boek van Wim Bavelaar (ik ben hem nog steeds dankbaar voor wat hij niet allemaal voor ons op een rijtje zette) en net op dat moment ontdekte ik een persverse studie van een jonge Parijse juriste over la Convention de la Haye van 14 maart 1978 en konden vele deskundigen, notarissen in Frankrijk en Nederland zich richten op hetgeen Wim daarover publiceerde met betrekking tot een bepaald onderwerp van het erfrecht, terwijl zij voordien allerlei zinloze adviezen gaven tegen betaling. Andere Nederlandse deskundigen, zoals hoge functionarissen binnen de Nederlandse ministeries, zijn doorlopend in overleg met Nederlandse expats in lidstaten om deskundig te worden. Wie weet is Chantal straks de deskundige op dit punt. Maar ik hoop voor haar, dat ze de zaak in goede handen kan geven. Ze heeft zeker niet stilgezeten, vele instanties aangeschreven en veel onderzocht.
Maar dan laat het onderwerp je niet los. Dan denk je er verder over na. En daarom mijn opmerking over de belastingen.
De cultuur in Frankrijk is anders dan die in Nederland, zeker ook wat de verantwoordelijkheden binnen de familie betreft Ik draag die cultuur hier in Frankrijk net zoals Petrus een warm hart toe. Ik heb begrepen dat die in veel zuidelijke landen bestaat en in een bepaalde mate zelfs in België, niet eens zoveel zuidelijker voor Nederlanders.
De cultuur start al bij de zorg voor het kind. Als ouders niet in die zorg kunnen voldoen, zijn grootouders of andere familieleden verantwoordelijk voor dat kind. Dat gaat heel ver. En wanneer dat kind volwassen is geworden, krijgt het ook met verantwoordelijkheden te maken, zoals met de obligation alimentaire des enfants envers leurs ascendants. Het is een prachtig systeem, waarop niet alleen de belastingwetgeving is ingesteld maar ook de opbouw van persoonlijke leningen en hypotheken opdat jonge mensen eens kunnen voldoen aan de zorgbehoefte van hun ouders. steeds meer Franse ouders doen er alles aan om geen claims bij hun kinderen te hoeven leggen! Zij verzekeren zich.
In hoeverre deze zorgcultuur ook kan worden overgebracht op kinderen buiten dit cultuurgebied van wie ouders zelf kozen binnen die Franse cultuur te gaan leven, is nu dus de vraag. Deze kinderen zijn misschien wel opgegroeid met een morele verplichting voor hun ouders te zorgen, maar niet met een strikt juridische verplichting met financiële gevolgen. Ze waren er niet op voorbereid en kunnen in Nederland weinig rechttrekken middels belastingvermindering.
De eenwording van Europa heeft nog vele stappen te gaan.
De link die Louise Elzas aangaf heeft vooral betrekking op de zorg voor het kind en niet van het kind voor een ouder.
Ik ben een fervent lezer van het blad Le Particulier die in een eenvoudige taal de relatie tussen wetten en de praktijk uitlegt. Ik ging vandaag de zolder op en vond weer nummer 1039 van juli-augustus 2009 waarin dit onderwerp veel aandacht krijgt wat de werkelijke implementatie in Frankrijk betreft en dan zie je dat de rechters die bepalen welke bijdragen een kind in de zorg voor een ouder moet leveren heel veel rekening houden met relatieproblemen en de gevolgen daarvan voor het kind. Het kind blijft goed beschermd.
Ik wil deze bladzijden wel scannen en naar de beheerder van dit forum sturen die ze dan weer naar Chantal kan mailen. Maar volgens mij gaat het hier over een grensoverschrijdende zaak.
Ik wil Chantal dan ook hartelijk danken voor haar inbreng, mijn waardering uitspreken voor al haar intensieve speurwerk en ik wens haar veel succes met haar zaak. Ze is heel open geweest in haar probleemstelling en ik heb daarin geen enkel spoor van winstbejag of zo gevoeld. Haar ervaring kan belangrijk zijn voor nog veel meer kinderen in Nederland. Goed dat ze dit allemaal naar voren bracht en top dat ze beloofde ons via dit forum op de hoogte te houden.
Ik ben het helemaal met haar eens dat Nederlandse ouders die zich om wat voor reden dan ook in het buitenland vestigen daar zelf moeten voorzien in onkosten bij ziekte en afhankelijkheid. Ze kunnen de gevolgen van hun stap niet afwentelen op hun kinderen.Hallo Petrus, Mimi en Louise,
Bedankt voor jullie reactie!
Petrus, op jouw reactie wil ik het volgende zeggen;
Ik merk in jouw overwegingen een bepaalde ondertoon, de door mij ontvangen reacties van de diverse instanties zouden mij niet bevallen. Het gaat mij er niet om of de antwoorden mij bevallen maar wel of de reacties juist zijn.
Ik begrijp dat de regelgeving in Frankrijk zo is en er op kinderen van Franse burgers die in Frankrijk wonen een beroep gedaan kan worden om financieel bij te dragen. Het gaat er nu juist om dat wij, de Nederlandse kinderen hier in Nederland, al belasting en sociale premies betalen, w.o. AWBZ, en Nederlandse ouderen in een bejaardentehuis/verpleeghuis bijdragen naar inkomen. Mijn moeder bijvoorbeeld heeft een groot deel van haar vermogen hieraan kunnen/moeten besteden. Heb je geen vermogen, dan springt de overheid bij met behulp van de geïnde belasting/premies en word je als kind niet persoonlijk benaderd om bij te dragen. Het lijkt mij dus niet zo gek dat dit dan rauw op je dak valt als dit je overkomt. M.i. zouden wij dubbel belast worden in het geval van mijn vader die in Frankrijk woont. Daarnaast is het zo dat je als Franse burger een verzekering kan afsluiten zodat je (Franse) kinderen niet belast worden met het financieel ondersteunen van je bejaarde ouder. Je zou kunnen stellen dat dat een beetje nalatig was van mijn vader en zijn vrouw! Letterlijk, wie dan leeft wie dan zorgt! Ik zal het niet hebben over de rol die mijn vader in ons leven gespeeld heeft, het was in ieder geval geen traditionele ouder rol.
De opmerking dat er dan ook geen aanspraak op een eventuele erfenis zou moeten zijn lijkt mij overbodig. Immers, als er verzocht wordt om een bijdrage lijkt het mij logisch dat er geen vermogen is!
Ik zal t.z.t. de uitkomst posten zodat volgende mensen in dezelfde situatie niet hoeven te zoeken naar een speld in een hooiberg.
Groet,
Chantal
Hoewel Mimi m’n bijdragen kennelijk niet op prijs stelt, doe ik toch ’n poging Chantal op weg te helpen om – inderdaad – drama’s te voorkomen.
Chantals vader zit in ’n Frans verpleeghuis, de kinderen wordt gevraagd bij te dragen aan de kosten. ’n Schok voor Chantal, zonder iets te hoeven te weten van de relatie tussen die vader en z’n drie kinderen.
Maar goed, zo is nu eenmaal de Franse – en de Nederlandse blijkbaar ook – regelgeving.Ik raad Chantal aan zich te laten informeren door ’n deskundige. Ze heeft al enkele antwoorden gekregen, maar die bevielen haar niet. Dat doet niets af aan de kwaliteit van die antwoorden.
Dus : raadpleeg ’n deskundige in wie u wèl vertrouwen heeft.Aan de andere kant (op ’t gevaar af dat ik nu alle Mimi’s en Chantallen over me heen krijg) : wat is er mis met die regelgeving ? Waarom onderhouden kinderen op hun beurt hun ouders niet, als dit nodig mocht zijn ?
Van tweeën één : of je zorgt, of je ziet overal vanaf. Maar dan ook geen aanspraak maken op eventuele erfenissen, straks. Dan gaat de staat ook vóór.Aan de derde kant : waarom zou de Franse staat géén bijdrage vragen aan de kinderen van iemand die in F wordt verpleegd ? Of die nu ’n Fransmens is of ’n buitenlander ?
Aan de vierde kant : waarom zou ik, als F staatsburger, moeten bijdragen aan de verpleging van buitenlanders terwijl er kinderen zijn ?
Kortom : ’n lastige kwestie die schreeuwt om deskundige bijstand en niet om meninkjes van dezen & genen.
Peter.
P.S. Chantal vraagt wat haar rechten zijn. Misschien moet ook de vraag worden gesteld wat haar plichten zijn.
Ik vind het een heel interessante vraag en ben dan ook op zoek gegaan naar officiele regelgeving. Eigenlijk wordt dit in Frankrijk “obligation alimentaire” genoemd, omdat kinderen verplicht zijn om voor hun ouders te zorgen, als ze zelf niet meer in hun onderhoud kunnen voorzien.Zie: http://vosdroits.service-public.fr/particuliers/F2009.xhtml
Vervolgens heb ik deze site gevonden, waar een en ander duidelijk staat beschreven over de Europese overeenkomst hierover: http://europa.eu/legislation_summaries/justice_freedom_security/judicial_cooperation_in_civil_matters/jl0024_nl.htm
Sterkte met deze kwestie, ik weet dat in Frankrijk zelfs kinderen die als babies verstoten waren door hun moeder, toch in haar onderhoud moeten voorzien, het is een drama!Wanneer kinderen in Frankrijk meebetalen aan de zorg van hun ouders, kunnen ze deze kosten in mindering brengen op hun inkomsten bij belastingopgave. (Nemen ze ouders in huis, dan kunnen ze een standaardbedrag in mindering brengen bij hun belastingaangifte.) De ontvangende ouder moet dit in mindering gebrachte bedrag weer opgeven als inkomsten.
Een kind in Nederland heeft deze mogelijkheid niet en intussen ontvangt de Franse belastingdienst wel gelden die bij de ouder worden ingehouden.
Hoe is zoiets belastingtechnisch te regelen tussen Nederland en Frankrijk ?
Ook daarom geloof ik niet, dat jullie verplicht zijn bij te dragen in de zorgkosten van jullie vader in Frankrijk.Moet je wel een telefoon hebben waarop je dat kunt zien, maar inderdaad is niet opnemen in dat geval ook een prima oplossing.
Via http://www.pacitel.fr/inscription is een mogelijkheid.
Zoeken via Google op “pas de pub sur telephone” geeft wellicht meer mogelijkheden.
Bij de telefoontjes die toch doorkomen helpt het altijd zeer geen woord Frans te spreken, doch uitsluitend in het Nederlands te spreken. Moet je opletten hoe snel ze de verbinding verbreken.
Raymond, Even over makelaars. Je loopt wel ver op de zaken vooruit maar het kan nooit kwaad er van te voren goed over na te denken.
Ben je zover en heb je het huis verbouwd nadat je er zelf in bent gaan wonen dan doe je gewoon alles tegelijk om het te verkopen. Je laat een mooi bord maken “a vendre” met je tel.nummer voor een paar tientjes en je geeft het aan een paar makelaars waarvan er minstens een of twee die goed zijn met UK expats en Nederlanders en Belgen. Teken nooit een mandat excuslief wat een makelaar je graag zou willen aansmeren met het argument dat hij dan beter zijn best doet. Maar teken gerust 5 of 6 mandats non exclusif. Dat kost je niks tenzij zo’n makelaar het ook verkoopt. De enige restrictie is dat als de makelaar iemand heeft aangebracht en je verkoopt het zelf aan die persoon je toch de makelaar moet betalen. Komt hij dus met een potentiële koper op bezoek dan zal hij je een papiertje laten tekenen – een fiche de visite – waarmee hij later kan bewijzen dat het zijn klant was.
Verder zijn makelaarskosten kosten koper – jij geeft gewoon de prijs op die je netto wil vangen en dat laat je in het mandat de vente zetten.
Het heeft niet veel nut om het op een internetsite te zetten – die vragen vaak al 5 tot 600 euro om het op hun site te zetten en bluffen veel met verkoopresultaten maar in de praktijk zijn het de makelaars die huizen verkopen.
En het is heel grappig maar een huis dat bewoond is of verbouwd door een expat zal in negen van de tien gevallen ook weer aan een expat verkocht worden en niet aan Fransen.
Dat is tenminste mijn ervaring.1. Daar schiet hij niet veel mee op want als hij bouwvakker wil worden dan ZIJN dat constructieve werkzaamheden.
2. Alle administratieve formulieren ? Er is er maar één dat bepalend is en dat is de déclaration des revenues pour l’impot – het aangifteformulier voor de inkomstenbelasting. Daarop vult Raymond zijn adres in op 1 januari van het afgelopen jaar
( dus 1/1/2013 voor de aangifte over het jaar 2013 ) en zijn nieuwe adres en de datum van de (al dan niet op papier) verhuizing. De situatie per 1 januari 2014 ( het jaar waarin de aangifte wordt gedaan over het vorige jaar is dan bepalend ).En nu is het volgende zeer belangrijk. Op de winst op de verkoop moet de verkoper een stevige belasting betalen – de plus value. Is het echter zijn résidence principale – aan te tonen op grond van het feit dat hij er op 1 januari van het jaar waarin hij het verkoopt al woonde ( = belastingplichtig was ) dan geldt deze plus value niet.
Wat doet dus de slimme projectontwikkelaar ? Hij gaat er zelf in wonen als résidence principale. En dat wil dus niet zeggen dat hij niet ergens anders mag gaan slapen….
Verder kent Frankrijk geen bevolkingsregister omdat dat in strijd is met de Franse grondwet met name het aspect “liberté”. De vrijheid om te gaan en staan waar je wilt.
Een heerlijk land – liberté, equalité et fraternité. En van dat alles de liberté het meest.
1. Klopt, m.u.v. constructieve werkzaamheden.
2. Als je steeds officieel verhuisd naar een ander huis, dan ben je geen huizenhandelaar maar een veelverhuizer. Daar kan (of wil) de overheid niks tegen doen. Je moet dan wel steeds door alle administratieve formulieren (en Frankrijk is daar nogal dol op) i.v.m. verhuizing.
Wim
Nee, er is geen bouwaansluiting, we werken met een stroomgroep.
Aan de straat staat wel reeds een bakje van ERDF omdat ze vorig jaar wegeniswerken hebben uitgevoerd en de kabel reeds ondergronds hebben klaar gestoken.Het stappenplan van erdf is inderdaad heel duidelijk. Het zal voor ons dus een branchement type 1 worden met de meter binnenshuis.
wat ik me nog afvraag: moeten wij in onze GTL een “panneau” voorzien waarop ze de “compteur” en “disjoncteur de branchement” kunnen monteren of kijkt erdf hiervoor?Omdat we heel wat kabels hadden hebben we 2 gtl’s naast elkaar geplaatst.
De ene loopt van aan het plafond tot aan de grond. De tweede loopt van aan de grond tot op ongeveer 1,6 m. Moet de tweede ook tot aan het plafond lopen? De kabels komen uit de grond. Dus boven die 1,6 m is het gewoon een stuk muur waar geen kabel te zien is.alvast bedankt voor de nuttig info!
[quote quote=157982]Ik vind het onbegrijpelijk dat niemand ons kan vertellen wat onze rechten als Nederlandse burger, wonende in Nederland, zijn![/quote]
Chantal, probeer eens Mr Mireille Bosscher, in Den Haag.
Peter.
Mij werd hier in Frankrijk door juristen uitgelegd, dat de verplichting niet kon worden opgelegd aan personen die niet onder de Franse wetgeving vallen.
Ik zou deze vraag voorleggen aan de minister van VWS.
Maar pas nadat een Franse rechter je de verplichting daadwerkelijk heeft opgelegd.
Volgens mij zal ie dat niet eens doen.Hallo Mimi,
Bedankt voor je reactie.
Nadat wij een email, adres doorgegeven door mijn stiefmoeder, hadden gekregen met een formulier en het verzoek dit snel in te vullen, anders zouden zij een advocaat in de arm nemen, zijn wij, de drie kinderen en schoondochter en zwagers toch wel hevig geschrokken.
Ik heb toen contact opgenomen met het Ministerie van Buitenlandse zaken, die verwezen mij door naar de Franse Ambassade, dit is hun reactie:
Geachte mevrouw,
De nationaliteit en woonplaats van de kinderen is niet bepalend wat de aansprakelijkheid betreft. Op het moment dat de kosten van de bejaardentehuis niet door de gepensioneerde zelf bedekt zijn en dat er een oproep gedaan is op de Franse overheid om (een gedeelte van) de kosten te betalen kunnen de kinderen en klein kinderen van de persoon aansprakelijk gesteld worden.
Hopend u voldoende te hebben geïnformeerd,
Met vriendelijke groet,
Consulat général de France à Amsterdam
Service social et bourses scolaires
+31 (0) 20 530 69 68
lundi – mardi – jeudi – vendrediMijn man heeft een advocaat in Frankrijk benaderd met de Nederlandse Nationaliteit, zij schreef het onderstaande:
Geachte heer,
Over het algemeen geldt op basis van artikel 205 van de Code Civil dat kinderen verplicht zijn bijdragen in het onderhoud van hun ouders. De ouders moeten daarvoor bewijzen dat zij die hulp nodig hebben en dat zij zelf niet in staat zijn in hun eigen onderhoud te voorzien.
Alle kinderen zijn verplicht tot het doen van de bijdrage, naar rato van hun eigen inkomsten en mogelijkheden. De hoogte van de alimentatieverplichting wordt door een rechter vastgesteld. Tenzij de kinderen zelf vrijwillig bijdragen natuurlijk. De rechtbank is autonoom is zijn beslissing maar werkt in de praktijk vaak met staffels (bij een bepaald inkomensniveau hoort een vast bedrag).
De plicht geldt voor kinderen en voor schoonkinderen.
De brief van het bejaardentehuis betreft een oproep aan de kinderen om aan te geven wat hun inkomens- en vermogenspositie is.
Er geldt geen boete voor het niet invullen en terugsturen van het formulier. Dat neemt niet weg dat de onderhoudsverplichting bestaat en dat het bejaardentehuis de rechter kan laten vaststellen dat u alimentatie verschuldigd bent. De alimentatie is pas verschuldigd vanaf het moment dat u bent gedagvaard. Het verpleegtehuis kan dus niet met terugwerkende kracht voor de hele periode dat u schoonvader er verblijft een bijdrage vragen.
Praktisch heeft dit voor u als gevolg dat u er belang bij hebt de dagvaarding zolang mogelijk uit te stellen. Daarbij hebt u het voordeel dat als u in Nederland woont de dagvaardingsprocedure voor het verpleegtehuis duurder en moeilijker wordt. De beslissing om wel of niet te dagvaarden zal ook afhangen van de verwachte levensduur van uw schoonvader.
Als u niets wenst bij te dragen hebt u de volgende opties:
– Niet reageren en hopen dat ze u niet dagvaarden;
– Het formulier zo invullen dat eruit blijkt dat er geen financiële ruimte bestaat om een bijdrage te leveren. Dat laatste kan ik u aanraden als dat daadwerkelijk het geval is. In dat geval dient u salarisstrookjes mee te sturen en een kopie van de laatste belastingaangifte.Als u nog meer (specifieke) informatie wenst, of een dagvaarding ontvangt, sta ik tot uw beschikking.
We hebben ook nog de volgende stappen ondernomen;
1. Ik heb het Landelijk Bureau Inning Onderhoudsbijdragen gebeld. Daar werd mij verteld dat ze feitelijk geen ervaringen hebben met claims van ouders in Frankrijk met in Nederland wonende kinderen. Wel uit andere landen. Geadviseerd werd om mee te werken aan de inlichtingenvraag. Ook volgens de Nederlandse wet moeten kinderen hun ouders ondersteunen als dat nodig is. Alleen wordt in Nederland geen uitvoering geven aan deze bepaling (Burgerlijk Wetboek, boek 1, artikel 392 e.v).
Het beeld werd geschetst dat als de rechter in Frankrijk de bijdrage vaststelt dat het dan mogelijk was dat het LBIO als tussenschakel de bijdrage bij ons gaat innen. Ook is het mogelijk dat men zelf vanuit Frankrijk actie gaat ondernemen om de bijdrage te innen.Zelf ben ik er nog achtergekomen dat in het Burgerlijk Wetboek, boek 10 (Internationaal privaatrecht), artikel 116, geregeld is welk recht van toepassing is op verplichtingen tot levensonderhoud. Dat is geregeld in het protocol en verdrag dat ik in mijn eerdere mail al heb aangehaald.
2. Ik heb Linkadvocaten gebeld, volgens de website gespecialiseerd in familierecht. Gesproken met een advocaat en zij vertelde mij dat zij niets voor mij kon betekenen in deze kwestie.
Is een Franse aangelegenheid waar je vanuit Nederland niet veel kunt doen. Zij adviseerde om een Franse advocaat in de arm te nemen.Ik vind het onbegrijpelijk dat niemand ons kan vertellen wat onze rechten als Nederlandse burger, wonende in Nederland, zijn!
Met vriendelijke groet,
Chantal
Ik heb helaas geen antwoord op je vraag.
Wel zou ik er graag een vraag aan vast willen koppelen.
Wanneer ben je verplicht de elektrische installatie te laten keuren (afgezien van nieuwbouw of grote verbouw?Wim3
@ Oscar,
Woon je permanent in LDF?
Indien dat niet het geval is zou je ook geholpen zijn met een uitbreiding van je mobile NL abonnement met een buitenland bundel. Voor de Europa-uitbreiding betaal ik € 14,99 voor 500 mb per maand.En dan heb ik echt 3G snelheid. Je telefoon stel je dan in op ‘persoonlijke hotspot’. Daarmee kan je uitstekend op een laptop het internet op met goede snelheid.Wim3
